Wprowadzenie do liturgii
Czwarta niedziela Wielkiego Postu zwana jest w liturgii niedzielą radości. Powodem tej radości jest to, że mamy za sobą już połowę wielkopostnego przygotowania do Świąt Wielkanocnych. W naszej parafii szczególnym powodem do radości była możliwość odprawienia rekolekcji wielkopostnych, które przeżywaliśmy w ubiegłym tygodniu. Już na początku Mszy świętej złóżmy Bogu w ofierze nasze szczere i mocne postanowienie, że wytrwamy w postanowieniach, jakie złożyliśmy podczas rekolekcji.

Od 19 marca do 22 marca br. odbyły się w tutejszej parafii REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE. Rekolekcje prowadził ks. Kazimierz Kotlarz TChr. - proboszcz parafii Bielice. Do południa odbywały się rekolekcje dla dzieci, a po południu dla starszych.

III Niedziela Wielkiego Postu, 19 marca 2006 r.
W całym świecie człowiek jest jedyną istotą, do której Bóg przemówił i ciągle przemawia. Dając ludziom prawa i nakazy, daje jednocześnie obietnice. Dlatego Jego słowa są nie tylko światłem naszego życia, ale także jego nadzieją.
Rozpoczynamy dzisiaj rekolekcje wielkopostne; jest to czas błogosławiony. Prośmy o łaskę wiary i ufności, gdy Pan będzie kierował do nas Swoje Słowo. Każdy będzie miał okazję, aby spojrzeć na swoje życie: na wszystkie swoje wady i uczynki. W czasie rekolekcji postawmy sobie pytania: po co i dla kogo żyję, kto w moim życiu jest najważniejszy, co przysłania mi Boga?

Niedziela Wielkiego Postu, 12 marca 2006 r.
W II niedziele Wielkiego Postu podążamy za Panem Jezusem i Jego uczniami na Górę Tabor, gdzie dokonało się Przemienienie Pańskie. Podczas przemienienia - które dokonuje się w misterium eucharystycznym - wpatrujemy się z zachwytem w oblicze Chrystusa, promienne jak słońce. Kiedy po skończonej Mszy świętej będziemy schodzić z tej Góry Przemieniania, mamy z jej wysokości zobaczyć cały świat, a przede wszystkim te rejony, gdzie nie dociera światło Chrystusa. Naszym zadaniem jest podzielić się ze wszystkim narodami tym, co przeżywamy podczas Przemienia Chrystusa, w którym uczestniczymy przez udział w Eucharysti.

PRZEKAZANIE ŚWIATŁA

W Święto Ofiarowania Pańskiego, 2 lutego 2006 r., dzieci przygotowujące się do pełnego uczestnictwa w Eucharystii otrzymały świece i odnowiły przyrzeczenia chrzcielne. Był to ich kolejny krok prowadzący do osobistego spotkania z Chrystusem w Komunii Św.

Wprowadzenie do liturgii na IV niedzielę zwykłą B, 29 stycznia 2006.
Jezus, który przyniósł zbawienie człowiekowi, przemawia dzisiaj z mocą. Ta moc okazuje się w Jego konfrontacji z szatanem, głównym sprawcą grzechu. „Czego chcesz Jezusie?” – wykrzykiwał zły duch, na co Jezus odpowiedział pełnym mocy egzorcyzmem: „Milcz i wyjdź z niego. Słowo Jezusa jest skuteczne, ostre i przekształcające wszelką słabość w moc.
Ta scena powtarza się za każdym razem, gdy uczestniczymy w Liturgii Słowa. Jezus taka samo dzisiaj przemawia z mocą. Pomyślę jaki ma wpływ na moje codzienne życie Słowo usłyszane w Liturgii.

Nasz czas odmierzamy obecnie przeżywając kolejne niedziele zwykłe. W ten sposób zmierzamy do pełni czasu, która otwieram się przed nami, jako że Chrystus Powie nam dzisiaj: „Czas się wypełnił”. Każdy z nas chciałby zatrzymać czas. Mówimy: „Trwaj chwilo, jesteś piękna”, i chcielibyśmy jak najdalej odwlec to, co trudne bolesne, i samą śmierć. Jednak czas, który przepływa przez człowieka nigdy nie osiąga pełni. Jest on ulotną chwilą, w której przyszłość staje się przeszłością. Czas osiąga swoją pełnię, gdy przepływa przez Człowieka, który jest Alfą i Omegą, Początkiem i Końcem; który jest Bogiem bez początku i bez końca. Czas osiąga swoją pełnie, gdy przepływa przez Chrystusa. Kto posiada Chrystusa ma pełnię czasu. Doświadczając nieraz tak boleśnie przemijalności czasu, przychodzimy w Dniu Pańskim do ołtarza, aby tu w objęciach naszego Pana uciszyć nasze lęki i zajrzawszy przez okno wieczności nabrać dystansu do tego, co przemija w czasie.

Po zakończeniu "kolędy" w niedzielę 22 stycznia odbył się w Domu Parafialnym "Opłatek" Rady Duszpasterskiej i Parafialnego Zespołu Caritasu. Przybyli reprezentanci Lubiatowa i Przywodzia wraz z członkami z Żukowa. W miłej atmosferze po podzieleniu się opłatkiem upłynął wieczór.

Wprowadzenie do liturgii na II niedzielę zwykłą B, 15 stycznia 2006.
Wprawdzie w naszych kościołach rozbrzmiewają kolędy, a świąteczne dekoracje zachowujemy aż do dnia 2 lutego, to przecież w liturgii Okres Narodzenia Pańskiego zakończył się przed tygodniem, a rozpoczął się czas niedziel zwykłych. Sprawowanie Eucharystii zawsze uobecnia wśród nas i dla nas całe zbawcze dzieło Chrystusa. W czasie Bożego Narodzenia i Wielkanocy na pierwszy plan wydobywamy tak ważne elementy historii zbawienia, jak Tajemnica Wcielenia i Tajemnica Odkupienia. Po zgłębieniu tych tajemnic, staramy się potem żyć nimi w ciągu roku. Kiedy w zwyczajne niedziele przychodzimy do kościoła, okazuje się jednak, że każda z nich jest nadzwyczajna. Za każdym razem słowo Boże wydobywa z tej wielkiej mozaiki, którą układamy przez cały rok liturgiczny, a którą Bóg przenika złotym tłem swojej obecności, coraz to nowe kamyki. Dzisiaj wracamy do samego początku, kiedy Bóg po imieniu wezwał nas do siebie.

Czas Bożego Narodzenia to szczególny czas w ciągu roku. Jest to czas radości, miłości i pokoju – z takim właśnie przesłaniem dzieci z naszej szkoły wystawiły jasełka bożonarodzeniowe.

W ostatnim dniu liturgicznego Okresu Bożego Narodzenia obchodzimy święto Chrztu Pańskiego. Chrzest Chrystusa rozpoczął publiczną działalność Chrystusa, która dla świata przyniosła tak błogosławione skutki. W nowy Rok Pański 2006 wchodzimy wspominając Chrzest Chrystusa i chrzest, którym my zostaliśmy ochrzczeni. Chrzest jest wspaniałym startem ku przyszłości. Daje on nam wielkie możliwości i tak bardzo zbliża ludzi do siebie i całą rodzinę ludzką do Boga. Niech o tej bliskości spowodowanej przez chrzest przypomina nam pokropienie wodą święconą.

Od Wielkiego Poniedziałku przygotowujemy się do duchowego przeżycia Świętego Triduum: Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota są dniami zagłębienia się Misterium Paschalne poprzez czynny udział w przygotowaniach Bożego Grobu i udziału w liturgii.

Wprowadzenie do liturgii na IV niedzielę zwykłą B, 29 stycznia 2006.
Jezus, który przyniósł zbawienie człowiekowi, przemawia dzisiaj z mocą. Ta moc okazuje się w Jego konfrontacji z szatanem, głównym sprawcą grzechu. „Czego chcesz Jezusie?” – wykrzykiwał zły duch, na co Jezus odpowiedział pełnym mocy egzorcyzmem: „Milcz i wyjdź z niego. Słowo Jezusa jest skuteczne, ostre i przekształcające wszelką słabość w moc.
Ta scena powtarza się za każdym razem, gdy uczestniczymy w Liturgii Słowa. Jezus taka samo dzisiaj przemawia z mocą. Pomyślę jaki ma wpływ na moje codzienne życie Słowo usłyszane w Liturgii.