XXVIII NIEDZIELA ZWYKŁA, 09.10.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii

W roku 2011 Dzień Papieski jako podziękowanie za dar beatyfikacji Papieża Polaka został przekształcony w Tydzień Papieski. Będziemy go przeżywać od 9 do 16 października pod hasłem „Jan Paweł II – Człowiek Modlitwy”.
Dzień Papieski obejmuje zawsze wymiar duchowy, intelektualny, naukowy i charytatywny. W ramach kwesty przykościelnej i publicznej zbierane są wtedy środki na stypendia edukacyjne. –

– Tegoroczne obchody przybiorą szczególny charakter, gdyż po raz pierwszy Polacy w kraju i za granicą będą modlić się za wstawiennictwem Błogosławionego Jana Pawła II .

XXVII NIEDZIELA ZWYKŁA, 02.10.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii
Gromadzimy się przy ołtarzu Chrystusa w niedzielę rozpoczynającą 67. Tydzień Miłosierdzia. Chcemy dziś odnowić nasze pragnienie komunii z Bogiem, do której w Chrystusie zostaliśmy uzdolnieni i zaproszeni. Uwielbiamy Trójcę Świętą, która jest źródłem prawdziwej miłości, za dar życia ziemskiego oraz nadzieję szczęśliwej wieczności.
Bóg w Trójcy Osób ogarnia nas nieskończoną miłością. Zobowiązuje nas ona do odpowiedzi, którą jest zachowanie ewangelicznego przykazania miłości Boga i bliźniego.
Naszą modlitwą ogarniamy cały Kościół, a zwłaszcza tych, którzy angażują się bez reszty w pełnienie dzieł miłości bliźniego, służąc wytrwale Bogu w ubogich, chorych, cierpiących duchowo lub fizycznie oraz potrzebujących
wsparcia.

Gromadzimy się na niedzielnej Eucharystii, aby przebywając w obecności Boga, zaczerpnąć sił potrzebnych do dobrego życia chrześcijańskiego. Jako lud Boży chcemy iść za naszym Zbawicielem i kierować się Jego nauką; co więcej, chcemy, aby nasze życie było zgodne z tym, w co wierzymy. Dlatego będziemy prosić Boga o potrzebne łaski i siły do tego, by każdego dnia potwierdzać naszą, wiarę czynami.
Dożynki to ważne święto dla każdego, kto wie, co to znaczy ciężka praca na polu, w ogrodzie czy w sadzie. Im więcej włożymy trudu, tym bardziej pragniemy podziękować Bogu za wszelkie dary, jakie zebraliśmy z ziemi, którą On dał nam w posiadanie.
Podziękujmy naszemu Stwórcy za plony, które wydała nasza ziemia i uczmy się dzielić tym, co zebraliśmy z potrzebującymi.

XXV NIEDZIELA ZWYKŁA, 18.09.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii
Zostaliśmy zaproszeni do winnicy Bożej — Kościoła. Przez swoją pracę, życie rodzinne, życie społeczne mamy wypełniać powołanie chrześcijańskie. Każdy czas i i każda praca ma nas zbliżać do 'Chrystusa, by otrzymać zapłatę od Boga. Dzisiaj wzywa nas Bóg, byśmy przemyśleli swoją obecność w Kościele, swoje życie religijne, zawodowe i społeczne. Najświętsza ofiara, na której zgromadziliśmy się, to także zadanie, by przez nią uświęcać siebie i świat.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Przesyłam wszystkim Parafianom serdeczne pozdrowienia z wakacji, które spędzam w pięknym zakątku, który nazywa się "riwierą turecką" rozciąga się od Antalyii, gdzie wylądował nasz samolot aż do odległej o 120 km Alanii, gdzie znajduje się nasz hotel. Na tym właśnie odcinku wybrzeża znajduje się większość popularnych kompleksów wczasowych, w których turysta z północy może do woli zażywać słońca i morskich kąpieli. Tutaj, chociaż wrzesień, w południe od godz 12.00 do 16.00 jest zbyt gorąco, aby przebywać na plaży. Na szczęście w hotelu jest klimatyzacja.
Powoli urlop się kończy i trzeba wracać do codziennych realiów łącznie z remontami, które w tej chwili się odbywają. To tylko dzięki moim dzielnym Współpracownikom mogę spokojnie wyjechać i wszystko jest pod kontrolą.
Szczęść Boże!
ks. Mirosław Gębicki

XXIII NIEDZIELA ZWYKŁA, 04.09.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii

Ewangelia dzisiejsza wprowadza nas w głębsze zrozumienie natury i struktury Kościoła. „Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich" (Mt 18,18-20). Słowa Chrystusa winny przyświecać każdemu naszemu spotkaniu z Nim.
Dlatego gromadząc się na tej Eucharystii w Jego imię, będziemy szczególnie prosić p aby był On obecny w naszych spotkaniach, w naszych rozmowach, w całym naszym życiu.

XXII NIEDZIELA ZWYKŁA, 28.08.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii
Centralnym wydarzeniem każdej niedzieli jest Eucharystia, która jednoczy nas z Chrystusem. Stajemy zatem przy ołtarzu, aby doświadczyć bliskości Pana, który daje nam swoje Ciało, swoją obecność, która jest życiem. Zechciejmy z otwartym sercem zjednoczyć się z przychodzącym od nas Panem, który zaprasza swoich uczniów do niesienia krzyża: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje…”

XXI NIEDZIELA ZWYKŁA, 21.08.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii

„A wy, za kogo Mnie uważacie?" (Mt 16,15) - Te słowa Jezusa skierowane do Apostołów usłyszymy w dzisiejszej ewangelii. Są to słowa, które kieruje On także do nas, zgromadzonych w tej świątyni. Pyta o to, kim jest dla mnie. O tym zaś świadczy wymownie stan mojej duszy - to, czy dziś mogę przyjąć Go w Komunii Świętej. O tym, kim On jest dla mnie, mówi też moje zaangażowanie w sprawowaną liturgię. Prośmy Boga, by pobożny udział w tej Mszy Świętej umocnił naszą wiarę i pobudził do przeżywania codziennych obowiązków jako drogi naszego uświęcenia.

XIX NIEDZIELA ZWYKŁA, 07.08.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii


Sierpień głęboko zapisał się w naszej narodowej pamięci. Dla wielu z nas był to czas przemiany duchowej i moralnej. By nic z tego nie stracić, Kościół apeluje do naszych sumień, aby w tym miesiącu powstrzymać się od alkoholu. Podejmujmy więc ten apel i prośmy Boga podczas dzisiejszej Mszy Świętej o potrzebne łaski, by wytrwać w tych postanowieniach.

KOMUNIA Z BOGIEM ŹRÓDŁEM TRZEŹWOŚCI

Apel Zespołu Konferencji Episkopatu Polski
ds. Apostolstwa Trzeźwości na sierpień 2011 r.


Wstęp

Rok 2011 w naszej Ojczyźnie jest okazją do przypomnienia dziedzictwa trzech wielkich synów polskiego Kościoła. Trwamy w dziękczynieniu za błogosławione życie Jana Pawła II, którego papież Benedykt XVI wyniósł do chwały ołtarzy. 3 sierpnia obchodzimy także 110. rocznicę urodzin sługi Bożego kardynała Stefana Wyszyńskiego. Zbliżamy się również do uroczystości zamykających rok św. Maksymiliana Marii Kolbego. Ci wielcy pasterze ukazują nam drogi chrześcijańskiej świętości. Są też wzorami troski o trzeźwość człowieka
i całego narodu. Ich świadectwo mobilizuje nas do godnego przeżycia sierpnia – tradycyjnego miesiąca abstynencji.
Kościół prosi wszystkich Polaków o świadectwo abstynencji z motywów religijno - moralnych, wychowawczych i patriotycznych. Abstynencję możemy ofiarować Bogu jako wynagrodzenie za grzech pijaństwa. Jest ona także znakiem troski o zbawienie tych, którzy nadużywają alkoholu lub są zagrożeni uzależnieniem. Możemy ją ofiarować drugiemu człowiekowi w trosce o jego godność. To niezawodny lek na uzależnienie oraz bezcenne wsparcie trzeźwiejących. To wartościowy przykład wychowawczy dla najmłodszych oraz umocnienie tych, którzy zachowują umiar. Abstynencję możemy także ofiarować naszej Ojczyźnie. Pamiętając o bohaterach polskiej niepodległości
i wolności, mamy okazję podjąć osobistą walkę z tym, co niszczy i osłabia naród.
Podjęcie abstynencji to również szkoła samokontroli. Wiele osób deklaruje, że alkohol nie stanowi problemu w ich życiu. Gdy jednak przychodzi do podjęcia abstynencji, rzekomo wolni ludzie nie potrafią przeżyć kilku tygodni bez alkoholu. Niech więc miesiąc abstynencji będzie próbą naszej wolności. Pokażmy, że potrafimy żyć szczęśliwie bez alkoholu.

Obraz aktualnych problemów i wyzwań

Alkohol to cichy, codzienny wróg życia duchowego i religijnego, rodzinnego i społecznego. Na świecie jest trzecią, zaś w Europie drugą najczęstszą przyczyną utraty zdrowia i przedwczesnej śmierci. Dlatego Światowa Organizacja Zdrowia uznaje go za substancję szkodliwą, której nawet najmniejsza ilość niesie ryzyko dla zdrowia. W Polsce z powodu alkoholu rocznie umiera ponad 12 tysięcy osób. Co trzecia osoba leczona w szpitalu psychiatrycznym przebywa w nim z powodu następstw uzależnienia i nadużywania alkoholu.
Niestety międzynarodowe rankingi plasują Polskę pośród państw, w których problemy alkoholowe są jednymi z najpoważniejszych. Chociaż nie pijemy najwięcej w Europie, to jednak pijemy w sposób bardzo niszczący, szkodliwy
i ryzykowny. Według dokumentów rządowych statystyczny Polak spożywa ponad
9 litrów czystego alkoholu rocznie. Gdy z grupy badawczej wyłączy się najmłodszych, ta ilość wzrasta do 13 litrów. Dane nie uwzględniają jednak alkoholu pochodzącego z nielegalnego obrotu. Mimo alarmujących wskaźników, ciągle wzrasta dostępność fizyczna alkoholu. Obecnie w Polsce działa ponad 200 tysięcy punktów sprzedaży. Jeden przypada zatem na mniej niż 190 osób. Alkohol staje się produktem powszechnie dostępnym niemal przez całą dobę.
Czy można się zatem dziwić, że milion Polaków jest uzależnionych od alkoholu? Że niemal 4 miliony to grupa pijących szkodliwie i ryzykownie? Nie sprawdziła się teza propagowana przez środowiska czerpiące zyski z alkoholu, że wzrost spożycia napojów niskoprocentowych przyczyni się do spadku spożycia tych najmocniejszych. W latach 1998-2009 obserwowaliśmy jednoczesny wzrost spożycia piwa i wódki.
Niektóre statystyki napełniają szczególnym bólem i rozgoryczeniem. Co trzecia kobieta w ciąży pije alkohol. A zatem co trzecia przyszła matka spożywa substancję, która ma działanie wczesnoporonne oraz niesie zagrożenie dla rozwoju dziecka. Dlaczego nie skutkuje wiele cennych akcji informacyjnych o Płodowym Zespole Alkoholowym i jego wpływie na całe późniejsze życie dziecka? Dlaczego rodzice, którzy w pierwszym rzędzie powinni chronić dziecko, sami wnoszą w jego życie tak poważne zagrożenie?
Nie zapominajmy, że alkohol jest nie tylko krytycznym zagrożeniem dla bezbronnych nienarodzonych dzieci, ale ma również niszczące działanie dla zdrowia oraz rozwoju emocjonalnego i intelektualnego nastolatków. Tymczasem 57% nastolatków regularnie sięga po alkohol. Wzrasta jego spożycie przez dziewczęta, które piją już niemal tyle samo, ile chłopcy. Przez nagminne łamanie prawa młodzi kupują alkohol bez najmniejszych problemów.
Negatywne efekty spożywania alkoholu przynoszą również olbrzymie straty ekonomiczne. W roku 2009 w Polsce oszacowano je na blisko 17,5 mld zł. Na te szacunki składają się między innymi straty zdrowotne i materialne, koszty odszkodowań, hospitalizacji i rehabilitacji, niższa wydajność pracy. W tym samym czasie z podatku akcyzowego pozyskano zaledwie 10 mld zł. Ostatecznie wszyscy ponosimy koszty i wszyscy tracimy. Kto twierdzi inaczej, okazuje niewiedzę lub z premedytacją kłamie.
Za przedstawionymi statystykami kryje się dramat Polaków, którzy każdego dnia upadają pod brzemieniem uzależnienia; dramat milionów rodzin, które żyją w zniewoleniu, upokorzeniu, strachu i bólu; dramat zmarnowanych talentów, straconych życiowych szans i zaprzepaszczonych nadziei. Tymczasem dookoła nas szerzy się lekceważenie tego zjawiska. Alkohol traktuje się jak niegroźny produkt spożywczy, który nie powoduje żadnych negatywnych konsekwencji.

Komunia z Bogiem – centrum życia trzeźwych rodzin

Przedstawione problemy domagają się zdecydowanej reakcji. Przede wszystkim prosimy rodziny, aby kształtowały prawidłowe postawy wobec alkoholu. Silna i autentyczna więź z rodzicami oraz regularne i pogłębione praktyki religijne zapobiegają ryzykownym zachowaniom młodych ludzi. Dlatego pielęgnujmy
w rodzinach przywiązanie do wspólnej niedzielnej Eucharystii oraz częstej modlitwy. Młodzi potrzebują także szczerej rozmowy. Potrzebują mądrego zaangażowania rodziców w ich życie. Rodzice powinni rozbudzać w swoich dzieciach zainteresowanie nauką. Powinni dawać przykład poszanowania norm oraz otwierać na świat wartości. Muszą troszczyć się o przynależność do pozytywnych grup rówieśniczych. Rodzice nieobecni, wyobcowani, rodzice niezainteresowani losami córki lub syna to pierwszy krok do problemów dziecka z alkoholem.
Prosimy również, aby rodzice wystrzegali się działań, które wydają się niepozorne, ale w przyszłości mogą przynieść tragiczne konsekwencje. Nie ćwiczmy dzieci w piciu alkoholu od najmłodszych lat. Nie przyzwyczajajmy, że alkohol to niezbędne uzupełnienie zabawy i świętowania. Pozytywne oczekiwania dzieci i nastolatków wobec alkoholu skutkują większymi problemami z alkoholem w wieku dojrzałym. Mówienie zatem, że są jakieś nieszkodliwe formy oswajania dzieci z alkoholem, jest dowodem niewiedzy lub nieodpowiedzialności. Zapamiętajmy: jedyną formą trzeźwości do osiemnastego roku życia jest całkowita abstynencja. Aby młodzi ludzie w niej wytrwali, potrzeba wsparcia rodziców – ich miłości, bliskości i osobistego świadectwa pięknego życia bez alkoholu.


Troska o trzeźwość zadaniem rządzących

Kształtowanie właściwych postaw może się odbywać jedynie w otoczeniu przyjaznym trzeźwości. Za tworzenie takich warunków odpowiadają w pierwszym rzędzie władze centralne i samorządowe. Pierwsza zasada ich działania powinna brzmieć: nie szkodzić, nie rozpijać, nie demoralizować.
Ustawa o wychowaniu w trzeźwości nakłada na wszystkich, czyli na parlament, rząd i samorządy obowiązek zmniejszania fizycznej i ekonomicznej dostępności alkoholu. Niestety widzimy, że działania podejmowane w tym obszarze są sprzeczne z duchem prawa. Z niepokojem obserwujemy decyzje kolejnych samorządów o zwiększeniu liczby punktów sprzedaży i zmniejszeniu odległości od szkół czy świątyń. Niepokojący jest brak wiedzy wielu radnych
o skutecznych drogach profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych. Niedopuszczalne jest także uleganie naciskom tych grup, które w większej dostępności alkoholu widzą jedynie ogromne zyski.
Niepokojące lekceważenie tego istotnego problemu charakteryzuje także działania władz centralnych. Nie możemy akceptować sytuacji, w której z jednej strony wydaje się miliardy złotych na rozwój kapitału ludzkiego, a jednocześnie przez brak determinacji i dobrego prawa tak wiele ludzkiego potencjału jest bezpowrotnie marnowane. Jak mamy zrozumieć działania władz, które w jednym tygodniu chcą porządku na stadionach, a w kolejnym tygodniu proponują wprowadzenie na stadiony alkoholu, który ma bezpośredni wpływ na wzrost poziomu agresji i niebezpiecznych zachowań? Dlaczego tak wiele pozytywnych słów pada o przejmowaniu dobrych zachodnich wzorów, a jednocześnie nieustannie lekceważy się zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia, dokumenty grup eksperckich Unii Europejskiej, czy też nowe polityki realizowane w państwach sąsiednich prowadzące do obniżenia spożycia? Na osobną uwagę zasługuje skandaliczne stosowanie dyscypliny partyjnej zakazującej popierania ustaw zmniejszających dostępność alkoholu i aktywność promocyjną producentów. To nie tylko łamanie sumień, ale również działanie wbrew żywotnym interesom społeczeństwa.
Ponawiamy zatem postulaty wypowiadane przez wielu ekspertów i liczne środowiska. Trzeba zakazać, a przynajmniej znacząco ograniczyć reklamę oraz inne formy promocji alkoholu. Trzeba zakazać handlu alkoholem na stacjach paliw oraz w nocy. Ograniczenie fizycznej i ekonomicznej dostępności alkoholu to jedno
z najskuteczniejszych narzędzi profilaktycznych prowadzących do zmniejszenia spożycia. Z tego narzędzia korzysta wiele wysokorozwiniętych państw. Nie jest to polityka represji, ale polityka odpowiedzialności. To dalekowzroczna polityka ochrony najcenniejszych polskich wartości. W tej sferze nie wystarczą słowa
i deklaracje. Potrzebne jest konsekwentne działanie w imię dobra wspólnego na przekór interesom wąskich grup.

Komunia z Bogiem wezwaniem do troski o drugiego człowieka

Wobec tych niepokojących zjawisk, z tym większym uznaniem
i wdzięcznością obserwujemy działalność wielu instytucji, ruchów, fundacji i osób prywatnych, które podejmują często heroiczną walkę o trzeźwość. Dziękujemy za pozytywne formy pokazywania, jak wspaniałe i szczęśliwe może być życie bez alkoholu. Dziękujemy za karnawałowe i sylwestrowe bale oraz wesela bezalkoholowe, marsze trzeźwości, rekolekcje, obozy młodzieżowe i warsztaty. Pamiętajmy, że niemal co piąty Polak jest abstynentem. Nie jest więc tak, że wszyscy piją i wszyscy muszą pić. Dzięki nieustającej pracy Kościoła i wielu ludzi dobrej woli, Polacy piją ponad 25 % mniej, niż w innych krajach Europy. Jest to wielka wartość, którą trzeba obronić. Mówienie, że w innych krajach pije się więcej
i mimo to nie występują problemy, jest kłamstwem.
Pamiętajmy o tym, że wszyscy jesteśmy odpowiedzialni nie tylko za własną trzeźwość, ale także trzeźwość drugiego człowieka. Każdy jest wezwany do dzielenia się miłością, którą obdarzył nas Jezus Chrystus. Troska o rozwiązanie problemów związanych z alkoholem musi być obecna w codziennej posłudze kapłanów, w trudzie wychowawczym nauczycieli, w pracy edukacyjnej na każdym poziomie, także akademickim. W to dzieło muszą się włączyć lekarze i osoby odpowiedzialne za zdrowie innych. Trzeba podejmować tę troskę w naszych miejscach pracy. Stosowanie towarzyskiego przymusu picia, ale również bierność wobec postępującego uzależnienia drugiego człowieka to grzech przeciw przykazaniu miłości bliźniego. Ten apel, chociaż rozbrzmiewa dzisiaj w świątyniach, kierowany jest do wszystkich Polaków. Troska o trzeźwość narodu jest sprawą nie tylko wierzących, ale wszystkich. To sprawa każdego z nas.

Wołanie bł. Jana Pawła II o trzeźwość

Do takiej postawy wielokrotnie zachęcał nas bł. Jan Paweł II, zwłaszcza podczas pielgrzymki w 1987 r. To wówczas padły słowa surowego napomnienia: „Wszyscy znamy ten nałóg, który tak wiele nam zaszkodził w przeszłości, a który dzisiaj zdaje się znowu potęgować. Mówię więc do każdego i do każdej: nie niszcz siebie! Nie wolno ci niszczyć siebie, bo nie żyjesz tylko dla siebie. Kiedy więc degradujesz siebie przez nałóg, to równocześnie niszczysz drugich. Szkodzisz twojej rodzinie, twoim dzieciom. Osłabiasz społeczeństwo, które liczy na twoją trzeźwość, zwłaszcza przy pracy.” Papież nie bał się mówić rzeczy trudnych,
o których dzisiaj zbyt łatwo zapominamy. On darzył swój naród prawdziwie wielką miłością. Miłością, która nie lęka się stawiać wymagań. Niech jego nauki mobilizują nas do osobistej refleksji i odważnej decyzji o abstynencji, która jest darem miłości dla Boga, drugiego człowieka i Ojczyzny. W modlitwach zanoszonych przed oblicze naszej Jasnogórskiej Matki prośmy o siłę i wytrwałość, abyśmy nie ulegli pokusie zniechęcenia, abyśmy nie dali się zakrzyczeć głosom lekceważenia i beztroskiej kpiny. Pogłębiając naszą wiarę w Bożą moc, doskonaląc się w ufności i miłości, dzielmy się świadectwem abstynencji, świadectwem naszej odwagi i znakiem nadziei na przyszłość.

Łomża, dnia 9 lipca 2011 r.


/-/ Bp Tadeusz Bronakowski
Przewodniczący Zespołu Konferencji Episkopatu Polski
ds. Apostolstwa Trzeźwości



Zarządzenie:
Apel Zespołu Konferencji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Trzeźwości należy wykorzystać we wszystkich kościołach Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej w niedzielę, 31 lipca br.

Szczecin, 28 lipca 2011 r.

/-/ Bp Marian Błażej Kruszyłowicz
WIKARIUSZ GENERALNY

XVII NIEDZIELA ZWYKŁA, 31.07.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii

Gromadzimy się na tej Eucharystii, by wielbić i dziękować Bogu za wszystko, co od Niego otrzymujemy. On dostrzega bowiem nasze potrzeby i pragnie je zaspokoić. Przenika naszą codzienność i umacnia nas w słabościach. On również i dzisiaj staje pośród nas jako Bóg zatroskany o ludzkie losy i chce nas pokrzepić swoim słowem i karmić swym Ciałem, abyśmy potrafili dzielić się dobrami duchowymi i materialnymi z bliźnimi.

XVII NIEDZIELA ZWYKŁA, 24.07.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii

Gromadzimy się dziś w świątyni przy ołtarzu; jest środek lata, dla jednych to czas odpoczynku, dla innych - szczególnie rolników -okres wytężonej pracy. Czujemy jednak potrzebę, aby przyjść na Eucharystię, bo jest Ona dla nas największym skarbem.
Prośmy Boga o niegasnącą mądrość, byśmy zawsze potrafili właściwie oszacować drogę, na której się znajdujemy, i wybrać zawsze tę wytyczoną przez jedynego Pana, Jezusa Chrystusa, naszego Zbawcę. Odkrywać skarb królestwa Bożego

XVI NIEDZIELA ZWYKŁA, 17.07.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii
Wszyscy doświadczamy impulsów do takich działań, które są wyraźnie sprzeczne z miłością. Pojawiają się często, a intensywność, z jaką się nam narzucają wywołuje wrażenie, że należy się im poddawać jako czemuś „naturalnemu". Taka postawa nie znajduje uznania w oczach Jezusa, który w dzisiejszej ewangelii pokazuje nam perfidię działania złego ducha, siejącego taki chwast, który jest bardzo podobny do zboża. I jak mimo podobieństwa do zboża chwast pozostanie chwastem, tak zło, choć przemieszane z dobrem, zawsze pozostanie złem. Istnieje więc obiektywna granica między dobrem a złem, podobnie jak istnieje różnica między chwastem a pszenicą.

XIV NIEDZIELA ZWYKŁA, 03.07.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii

Eucharystia jest źródłem naszego uświęcenia. Słowo Boże usłyszane i przyjęte zmienia nasze postępowanie, a Komunia Św., którą przyjmujemy, przemienia nasze serce i jednoczy z Bogiem. Jezus Chrystus eucharystyczny jest dla nas wzorem świętości, wzorem cichego i pokornego serca.
Świadomi naszych grzechów, że wciąż nie dorastamy do ideału świętości ukazanego w Chrystusie, przeprośmy teraz z pokorą naszego najlepszego Boga.

XIII NIEDZIELA ZWYKŁA, 26.06.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii
W liturgii przeżywamy dzisiaj XIII Niedzielę Zwykłą. Rozważane teksty liturgiczne zachęcają nas do odpowiedzi, jakiej Bóg oczekuje, wzywając człowieka do naśladowania siebie. Nie można oglądać się wstecz, to znaczy żałować tego, co się zostawiło, aby pójść za Chrystusem, ślubując miłość, wierność i uczciwość małżeńską, wybierając stan bezżenny czy też przywdziewając sutannę lub habit zakonny. Każda ucieczka od odpowiedzialności jest znakiem niedojrzałości człowieka. Odkąd zdecydowaliśmy o swym życiu, musimy każdego dnia urzeczywistniać swoje powołania.
Prośmy Chrystusa w czasie tej Eucharystii o łaskę wytrwania w nim.

Polecam kurs medytacji od 3 - 10 lipca br. Bliższe szczegóły poniżej. ks.Mirosław Gębicki

Już od kilku dni lato zagościło w pełni barw, ciepła, kwiatów i słońca. Takie okoliczności skłaniają nie tylko do lenistwa, ale przede wszystkim do podziwiania, obserwowania, czystego zachwytu nad pięknem stworzenia i przyrody. Aby ów zachwyt mógł w pełni zaistnieć mamy dla Państwa dwie propozycje.

- „Kurs medytacji chrześcijańskiej”, który – specjalnie dla Was – przygotował i poprowadzi O. Jan Paweł Konobrodzki OSB. Rozpoczniemy od podstaw – wyjaśnimy znaczenie słowa „medytacja”, zastanowimy się, po co właściwie medytować, aby powoli i stopniowo rozpoczynać przygodę z osobistymi ćwiczeniami medytacyjnymi i docierać do samego sedna. Nie trzeba się zapisywać ani nigdzie jechać! Będzie to kurs interaktywny w serwisie www.ps-po.pl (tutaj link do portalu). Wystarczy dołączyć do znajomych naszego profilu. Począwszy od 19 czerwca, przez 14 dni, codziennie wieczorem pojawiać się będą kolejne lekcje, każda z nich zakończona propozycją praktycznych ćwiczeń. Kolejne odcinki będą również zamieszczane w naszym profilu na facebook’u (tutaj link: www.facebook.com/opactwo).

- Kiedy już ukończycie Państwo kurs medytacyjny, zapraszamy na kolejny, pt. „Jak czytać Pismo Św.?”. Tym razem wykładowcą będzie O. Ludwik Mycielski OSB, benedyktyn z klasztoru w Biskupowie. Mało kto dzisiaj regularnie czyta Pismo Św. Jeszcze mniej osób robi to ze zrozumieniem i pełną świadomością. To świetna okazja, żeby dowiedzieć się, od czego zacząć, jak czytać, by zrozumieć nawet najtrudniejsze fragmenty i jak wygląda prawdziwe, benedyktyńskie Lectio Divina. Podobnie jak w przypadku kursu medytacji, nie trzeba się zapisywać, ani nigdzie jechać. To również będzie kurs interaktywny – facebook’owy (tutaj link: www.facebook.com/opactwo). i w serwisie www.ps-po.pl (tutaj link do serwisu). Rozpoczynamy 3 lipca, a kończymy 10 lipca.

Serdecznie zapraszamy!

UROCZYSTOŚĆ TRÓJCY PRZENAJŚWIĘTSZEJ, 19.06.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii
Przezywana dzisiaj uroczystość Trójcy Przenajświętszej jest liturgiczną celebracją prawdy wiary, którą Kościół wyznaje i którą żyje przez cały czas swego istnienia. Jest nią prawda o Jedynym Bogu, który jest obecny w trzech równych sobie i jednocześnie różnych osobach. Prawda, którą objawił nam Jezus - wcielony Syn Boży, posłany przez Ojca, aby w mocy Ducha Świętego pouczyć nas o życiu i istocie Trójjedynego Boga.
Dzisiejsze Święto przeżywamy jako nasz Odpust Parafialny z zakończeniem Misji Świętych. Prośmy na początku tej Mszy Świętej Trójjedynego Boga, aby oczyścił nasze serca i przygotował je na przyjęcie darów eucharystycznych.

UROCZYSTOŚĆ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO, 12.06.2011 R.
Wprowadzenie do liturgii
Dziś uwielbiamy z całym Kościołem Ducha Świętego, Który w pięćdziesiątym dniu po Zmartwychwstaniu Chrystusa zstąpił na Apostołów. Jest to dzień objawienia się Kościoła jako dzieła Bożego i przepowiadania Ewangelii. W tę Uroczystość rozpoczynamy nasze Misje Święte. Jest to wyjątkowy czas szukania i poznawania Boga, odkrywania Jego miłości, otwierania przed Nim swego serca i rozpoznawania Jego woli w swoim życiu.
Misje to czas modlitwy i sakramentów świętych: zwłaszcza pokuty, pojednania i Eucharystii.
Misje to nie tylko czas wzrastania w wierze praktykujących wiernych, to przede wszystkim czas odzyskania wiary dla wątpiących i odrzucających Boga, dla tych, którzy z powodu różnych doświadczeń stracili sens wiary i żyją tak, jakby Boga nie było.
Misje to szansa odnowy Twojego życia!

TROSZCZ SIĘ O CHRYSTUSA-
-ZAWSZE I WSZĘDZIE !

MISJE ŚWIĘTE
W PARAFII

U TRÓJCY ŚWIĘTEJ w parafii ŻUKÓW

od 12 – 19 czerwca 2o11 r.
prowadzą:
Franciszkanie
Bracia mniejsi:
o.Jan Paweł i o.Sylwester
z: Szczecina z: Miejskiej Górki

„Starajcie się codziennie przez pięć minut nakazać
milczenie waszej wyobraźni...,aby skupić się w sobie
i wejść do świątyni waszej duszy ochrzczonej...”
(Kard.Mercier)

„...cóż piękniejszego nad poświęcenie
miłego życia ....”
(Święty Wojciech biskup)

„PROSZĘ WAS - DLA MIŁOŚCI BOŻEJ ...”
(Św.Franciszek)

ODEZWA TRZECIA - BEZPOŚREDNIA



BĄDŹCIE POZDROWIENI BRACIA I SIOSTRY

OD

Świętej Trójcy, Która Patronuje Waszej Parafii
w ŻUKOWIE



Już nadchodzi dla Was czas MISJI ŚWIĘTYCH !

Zwróćcie się ku Temu, który Was do końca umiłował, i czeka
na WAS jako NAUCZYCIEL SŁOWA I CZYNU !

Zawołanie misyjne: "Troszcz się o Chrystusa"
staje się dla Was zadaniem ogromnej wagi dla Waszego zbawienia !


"Zatem, każdy, niech postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce... nie czując się przymuszonym..."
Ta Prośba Pana naszego Jezusa Chrystusa, niech będzie przez Was odpowiedzialnie spełniona, w oparciu o program spotkań misyjnych, który Wam przekazuję.

Ufam Waszej wierze i miłości do Boga, że go zrealizujecie
dla Chwały Imienia
Pańskiego
oraz Waszego pożytku doczesnego i wiecznego !

W gronie rodzinnym zaplanujcie wszystko -
co ma być dla Pana !


"OBLUBIENIEC NADCHODZI !
WYJDŹCIE MU NA SPOTKANIE !


BĄDŹCIE "ZAWSZE I WSZĘDZIE" ODPOWIEDZIALNI
ZA POWIERZONE WAM ZADANIE !



przybywający do Was
MISJONARZ
o. Sylwester

UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO, 05.VI. 2011
Wprowadzenie do liturgii

Dziś uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. W Kościele jest obchodzona już od V wieku. Chrystus Pan, zanim opuścił ziemię, powiedział do Apostołów: „A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie” (J 12,32). I tłumaczył im, że Jego odejście jest potrzebne, aby mógł zesłać Ducha Pocieszyciela. Po złożonej z samego siebie Ofierze Nowego i Wiecznego Przymierza wszedł do chwały Ojca, aby wstawiać się za nami, aby przygotować nam miejsce. My wpatrujemy się w górę, każdego dnia podążamy za Nim, obieramy ten właśnie kierunek, krocząc po ziemskich drogach wiary. Moc do tej wędrówki czerpiemy z samego Chrystusa obecnego w Eucharystii, odwagę i siły – z Ducha Świętego, który nieustannie nas wspiera i pociesza.

Pocieszyciel nasz, Duch Święty, jest z nami obecny i przypomina nam słowa Jezusa. Przekonuje nasze serca o Jego obecności w Kościele, w Eucharystii i wzmacnia naszą wiarę. Bez niego żaden z nas nie potrafiłby wyznać, że Panem jest Jezus.
Duch Święty wspiera nas w walce ze złem, uświęca w drodze przez życie i nadaje sens naszej codzienności. Z wdzięcznością więc stańmy przed ołtarzem, gdzie mocą Ducha Świętego sprawujemy ofiarę Chrystusa i Kościoła oraz otrzymujemy dary potrzebne do życia chrześcijańskiego.

Piąta Niedziela Wielkanocna, 22 maja 2011
Wprowadzenie do liturgii

Jako pielgrzymi zdążający na spotkanie z Bogiem gromadzimy się w świątyni na sprawowanie liturgii eucharystycznej. Msza Święta jest przystankiem na drodze do nieba, a równocześnie spotkaniem z Chrystusem, który sam jest drogą prowadzącą do domu Ojca - domu, w „którym jest mieszkań wiele" (J 14,2).
Spotykając się z Chrystusem w ziemskiej doczesności, kierujemy nasze myśli i serca ku wieczności, do której zbliżamy się z każdym dniem naszego życia.
Za postępowanie niegodne czekającej nas wieczności przeprośmy naszego niebieskiego Ojca.

Czwarta Niedziela Wielkanocna, 15 maja 2011
Wprowadzenie do liturgii

Przeżywając radosny czas Wielkanocy, spotykamy się jako wspólnota braci i sióstr na niedzielnej Eucharystii. Gromadzimy się wokół Jezusa - Dobrego Pasterza, aby słuchać Jego nauki i postępować na drodze chrześcijańskiej doskonałości. On jest -jak sam powiedział w dzisiejszej ewangelii - bramą owiec, która prowadzi na spotkanie z Bogiem i bliźnimi. „On sam, w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo, abyśmy przestali być uczestnikami grzechów, a żyli dla sprawiedliwości" -jak przypomina nam dziś Święty Piotr w drugim czytaniu.
W dniu dzisiejszym przeżywamy w całym Kościele 48. Światowy Tydzień Modlitw o Powołania. Towarzyszy mu hasło: „Troska o powołania w kościele lokalnym". Zwróćmy się zatem z ufną modlitwą do powołującego Chrystusa, a jednocześnie przepraszajmy za zaniedbania i błędy minionego tygodnia na początku tej Mszy Świętej.

Niedziela Miłosierdzia Bożego, 1 maja 2011
Wprowadzenie do liturgii

Eucharystia jest niewyczerpanym źródłem radości. W okresie Wielkanocy ta radość uwypuklona jest w tekstach liturgicznych i pieśniach. Dzisiaj radujemy się nie tylko ze Święta Miłosierdzia Bożego, ale również z wyniesienia na ołtarze Jana Pawła II. Radujemy się z Jego beatyfikacji. Radujemy się szczególnie my, Polacy, choć wiemy, że Jan Paweł II jako namiestnik Chrystusa należy do całego Kościoła powszechnego.

Niedziela Zmartwychwstania, 24 kwietnia 2011
Wprowadzenie do liturgii

Wraz z całą wspólnota Kościoła Chrystusowego przeżywamy dzisiaj najważniejsze święto religii chrześcijańskiej – uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego. Niech budzi ona w naszych sercach radosną nadzieję, że i my kiedyś przejdziemy ze śmierci do niekończącego się życia, aby z miłością wpatrywać się w oblicze zmartwychwstałego Chrystusa i dzielić radość nieba wraz z tymi, którzy przeszli z życia ziemskiego do wieczności.

Niedziela Palmowa, 17 kwietnia 2011
Wprowadzenie do liturgii
Niedziela Palmowa przypomina nam triumfalny wjazd Chrystusa Pana do Jerozolimy. Wołanie „hosanna” wnet zmieni się w okrzyk „ukrzyżuj Go”. Tak często te same usta wypowiadają słowa błogosławieństwa i słowa przekleństwa.
Wsłuchując się dzisiaj w opis Męki Pańskiej, stańmy w pokorze pod krzyżem Zbawiciela. Na szczycie Golgoty widać dokładnie jednocześnie prawdę o moim grzechu i prawdę o Bogu, którego miłość jest większa niż mój grzech. W krzyżu Chrystusa nie adorujemy cierpienia lecz miłość Boga, który do końca nas umiłował. Ta miłość daje nam siebie także w tej Eucharystii.

V Niedziela Wielkiego Postu, 10 kwietnia 2011
Wprowadzenie do liturgii


Gromadzimy się na Eucharystii, aby zaczerpnąć siły od Jezusa, który nas przygarnia do siebie i umacnia swoim słowem i najświętszym ciałem. Jako ludzie grzeszni chcemy w sposób szczególny prosić o łaskę wyzwolenia się z naszych nałogów i słabości. Niech udział w tej Mszy Świętej będzie dla nas źródłem siły w ciągłym nawracaniu się.

Wprowadzenie do liturgii

Jednym z wielkich pragnień Jana Pawła II było obudzenie w sercach ludzi wierzących pragnienia świętości. Nazywał świętość właściwą miarą życia chrześcijańskiego. W nowennie niedziel, którą przeżywamy, chcemy, w świetle czytań mszalnych, postawić sobie pytanie o nasze rozumienie świętości, o wysiłek dążenia do ideałów, o odkrycie powołania do świętości, które daje nam Bóg. Rozpoczynając celebrację tej niedzielnej Eucharystii, spójrzmy oczyma wiary na świętego Boga, który jest pośród nas, i uznajmy przed Nim nasze grzechy.