Wzniesiony został w XV w. z kamienia polnego. Od początku reformacji do 1945r. świątynia była siedzibą parafii ewangelickiej. Po zawierusze wojennej kościół został z powrotem przejęty przez katolików i poświęcony 1 czerwca 1947 r. przez ks. Wacława Perza – chrystusowca – pierwszego proboszcza parafii w Dolicach. Następnymi opiekunami kościoła byli: ks. Bogdan Szczepanowski TChr (1949-1952), ks. Alfons Medycki TChr (1952-1966). Od 1949 r. wiernym kościoła w Żukowie zapewniona jest regularna posługa duszpasterska. W marcu 1967 r. odbyły się w świątyni rekolekcje wielkopostne. Przeprowadził je kolejny proboszcz parafii Dolice ks. Edward Koryl. W tym samym roku w lipcu zakończono przekładanie dachu kościoła. Prace wykonywała firma Stanisława Kożuszka ze Stargardu Szczecińskiego. Następnym dziełem było ułożenie w prezbiterium posadzki z płytek, a na całym kościele wylanie posadzki cementowej. Ważnym wydarzeniem godnym odnotowania są odwiedziny świątyni i wiernych Żukowa przez ordynariusza bp. Wilhelma Plutę – 11 kwietnia 1970 r. w ramach wizytacji kanonicznej.

W 1971 r. na wieży kościoła przełożono łupek. Kolejnymi kapłanami sprawującymi opiekę nad kościołem w Żukowie był ks. Tadeusz Albański (1978-1980) i ks. Tadeusz Czapiga (1980-1983). Od października 1981 r. do marca 1982 r. przeprowadzono kompleksowy remont wieży. Wymieniono belki, wieżę pokryto blachą miedzianą, założono nowy krzyż, całość zabezpieczono instalacją odgromową. Na dachu kościoła zmieniono pokrycie z dachówki na blachę cynkową, a we wnętrzu po wymienieniu instalacji elektrycznej zamontowano dwa mosiężne żyrandole. W tym samym czasie dobudowano do świątyni od strony południowej obszerną zakrystię. Wnętrze świątyni odmalowano i zmieniono aranżację prezbiterium. Ostatnim proboszczem parafii Dolice do której należał Żuków był ks. Józef Patla.

            W 2001 r. dawny mieszkaniec Żukowa - Jan Korzeniewski, ufundował obraz Świętej Trójcy, który umieszczono centralnie w nawie głównej kościoła. W tym samym czasie mieszkańcy Żukowa, Karska i Ukiernicy ufundowali nowe drzwi wejściowe do świątyni. Natomiast w 2004 r. dokonano zakupu i instalacji nowego nagłośnienia. 
W 2007 r. przebudowano prezbiterium: wymieniono posadzkę w nawie głównej i usunięto dwie balustrady, a z bocznego ołtarza na środek kościoła przeniesiono tabernakulum. W  bocznym ołtarzu  umieszczono figurę MB Fatimskiej. W tym samym czasie zakupiono m.in.: nowy krzyż procesyjny, baldachim, 2 nowe żyrandole, szaty liturgiczne, oraz odnowiono stare żyrandole.

            Ostatnim dziełem roku 2009 było zakupienie  dachówki i materiałów potrzebnych do wymiany pokrycia dachowego oraz wykonanie wszelkich prac dekarskich. Fundusze zostały pozyskane z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji – Wydziału Funduszu Kościelnego w Warszawie, od Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Szczecinie, z comiesięcznych zbiórek wśród Parafian oraz dochodów z festynów integracyjnych.  Prace zostały wykonane przez Zakład Ogólnobudowlany Edwarda Kozińskiego z Dobrzan.

Do najcenniejszych zabytków świątyni zaliczyć można: późnorenesansową ambonę z 1610 r. ozdobioną herbami rodzin Schöning, Brederlow i Sydon,  figury św. Piotra i Pawła – drewniane, pochodzące z  XVII w. oraz obraz błogosławiącego Chrystusa z 1895 r.
                                                                                                                                 X.A.R.