Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi, 01.01.2012
Wprowadzenie do liturgii
Gromadzimy się na sprawowanie Eucharystii w uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Przez ręce Matki Bożej chcemy zawierzyć Bogu Nowy Rok. Prośmy o to, by Maryja - Matka Syna Bożego - była naszą orędowniczką w sprawach polecanych Bogu teraz i przez cały rok, który dziś rozpoczynamy.

Ogłoszenia / 3 komentarzy

Share504

Coraz bardziej zajęci, zapracowani ludzie, rzadko mają czas aby sięgnąć po Pismo Święte. Często uważa się, że jest to lektura zbyt trudna, niezrozumiała dla przeciętnego człowieka, lepiej przeznaczyć czas na inne, „bardziej pożyteczne” rzeczy i zajęcia. Zawsze znajdzie się coś pilniejszego, a efekt jest taki, że coraz mniej znamy Pismo Święte, jest ono dla nas coraz dalsze i bardziej obce.



Pisma Świętego w wersji mp3 na Facebook’u



W serwisie „Poważne sprawy, poważne odpowiedzi” wciąż pracujemy nad tym, żeby obalić stereotyp, który mówi, że Pismo Święte jest trudne, nieprzystosowane dla współczesnego człowieka, że nie ma czasu na lekturę. Naszym czytelnikom, internautom i wszystkim zainteresowanym proponujemy:



Biblię Tysiąclecia – Stary i Nowy Testament w wersji audio , które można słuchać wszędzie, w każdych okolicznościach. Istnieje możliwość ściągnięcia plików w formacie mp3 oraz wysłuchania ich w serwisie. To doskonale rozwiązanie dla zapracowanych, dla kierowców, wszystkich przemieszczających się komunikacją miejską, i wszystkich, którzy mają potrzebę wsłuchania się w Słowo Boże.

Wszystkich bardzo serdecznie zapraszamy. Gdyby ktoś chciał włączyć się do propagowania idei codziennej lektury Pisma Świętego oraz rozpowszechnianiu informacji o Biblii, bardzo gorąco zachęcamy do pobrania banneru (znajdują się poniżej), lub umieszczenia artykułu na stronie czy też linku do naszego serwisu z plikami Pisma Świętego.



300x300

300x100

500x60

200x200




Ufamy, że nasza akcja spotka się z Waszym zainteresowaniem i wsparciem. Staramy się propagować idee może niezbyt popularne w dzisiejszym świecie, jednak ważne i aktualne, coraz bardziej potrzebne ludziom.
W dziale Pismo Święte można znaleźć inne pomocne działy:



Pytania do Biblii – to cykl artykułów, w których znajdziecie odpowiedzi i wyjaśnienia najtrudniejszych i niezrozumiałych fragmentów Pisma Świętego.

Kurs „Jak czytać Pismo Święte” – dla wszystkich, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę z lekturą Pisma Świętego, lub chcą pogłębić swoją wiedzę. To zapis internetowego kursu czytania Biblii, prowadzonego przez benedyktyna, o. Ludwika Mycielskiego OSB. Dowiecie się min. w jakiej kolejności najlepiej czytać Księgi Pisma, jak interpretować symbole i znaki biblijne i wiele, wiele więcej.

Wykłady i konferencje o Piśmie Świętym – to zebrane konferencje i wykłady w formie audio o czytaniu i interpretowaniu Słowa Bożego. Tutaj jest miejsce na wieczorne spotkania z Biblią, na czytanie i rozumienie Ewangelii, refleksje i katechezy biblijne. Tu wypowiadają się duszpasterze, bibliści – w najciekawszych konferencjach i homiliach wybranych specjalnie dla Was.

pozdrawiamy
Zespół PSPO
Podziel się ze swoimi przyjaciółmi:

Facebook
Twitter
Śledzik
Wykop
Flaker
Gadu-Gadu Live
Sfora
Pinger
Blogger.com
Poleć
Blip
Grono.net
Google Bookmarks
Google Buzz
MySpace
email
Dodaj do ulubionych
Drukuj
PDF
RSS


Pismo Święte w wersji mp3
Tagi:

audio, biblia, Kurs jak czytać Pismo Święte, mp3, Pismo Święte
Zobacz także:

Odczytać Słowo
17 listopada 2011
Kurs jak czytać Pismo Święte, cz. 7
8 lipca 2011
Kurs jak czytać Pismo Święte, cz. 6
7 lipca 2011
Kurs jak czytać Pismo Święte, cz. 5
6 lipca 2011
Kurs jak czytać Pismo Święte, cz. 4
5 lipca 2011






-------------------------------------------------- Dołącz do nas:




Chcesz otrzymywać artykuły z PSPO na swój e-mail ?

Zapisz się do listy
--------------------------------------------------


Zajrzyj do innych działów:




3 komentarzy

Edyta
6 grudnia 2011 o 12:08

:) idealne rozwiązanie dla mojej PRACY :)
Odpowiedz
Iwona
9 grudnia 2011 o 05:07

Dziekuje……………
Odpowiedz
andrzej
9 grudnia 2011 o 23:31

Kolejny raz Mnisi z Tyńca mnie pozytywnie zaskoczyli.
Odpowiedz


Prześlij komentarz


Imię (wymagane):
E-Mail (wymagane):
Strona www :
komentarz:


Poinformuj mnie o nowych komentarzach w tym temacie



Powrót na górę strony

Magazine WordPress Theme by WPZOOM

Copyright © 2011 PSPO. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Contact

PLAN KOLĘDY 2011
Od wtorku , 27 grudnia rozpoczynam odwiedziny duszpasterskie, zwane kolędą. Pragnę odwiedzić, aby zanieść do ich domów i rodzin Boże błogosławieństwo. Będzie to przede wszystkim wizyta duszpasterska, podczas której zapraszam wszystkich do wspólnej modlitwy, do zastanowienia się nad naszymi praktykami religijnymi. Kolęda ma także służyć lepszemu wzajemnemu poznaniu się, zbliżeniu duszpasterza do powierzonych jego trosce parafian i odwrotnie. Niech to będzie okazja do rozmowy o radościach i smutkach odwiedzanych rodzin oraz o wspólnych sprawach całej naszej wspólnoty parafialnej.
Wtorek, 27 grudnia
Godz. 10.00 – od pp. Zawadzkich do pp. Kubickich
Ministranci:

Środa, 28 grudnia
10.00 – Msza Św. – od pp. Wacława i Ewy Nowakowskich do pp. Balceraków
Ministranci:

Czwartek, 29 grudnia
10.00 – Msza Św. – Osiedle od. Nr 27
Ministranci:

Piątek, 30 grudnia
10.00 – Msza Św.: Osiedle - lewa strona
Ministranci:

Boże Narodzenie, 25 grudnia 2011
Wprowadzenie do liturgii
Uroczystość Narodzenia Pańskiego jest czasem odnowienia naszej wiary w zbawienie przyniesione przez Syna Bożego, który dla nas stał się człowiekiem. „Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” J 1,14
Dziś, podobnie jak pasterze, pozytywnie odpowiedzieliśmy na przekazaną nam radosną nowinę o narodzeniu Zbawiciela. Gromadzimy się tym razem przy ołtarzu, by spotkać się z Nowonarodzonym, który przychodzi do nas w Eucharystii i pozostaje z nami w Najświętszym Sakramencie. Przyjmijmy w czasie celebracji postawę wiary i miłości, a narodzony Zbawiciel napełni nas pokojem i nadzieją. Zbliżmy się do źródła naszego szczęścia, a za niestałość w wierze i miłości szczerze Boga przepraszajmy.

Czwarta Niedziela Adwentu - 18.12.2011
Wprowadzenie do Mszy Świętej
Czwarta Niedziela Adwentu jest już ostatnią na drodze naszych przygotowań do uroczystości Narodzenia Pańskiego. Ten ostatni etap Adwentu przeżywamy w duchu oczekiwania, tęsknoty i pokornej modlitwy przyzywającej Pana. Zgromadzeni na Mszy Świętej we wspólnocie oczekujących na narodzenie Zbawiciela otrzymujemy zapewnienie, które wypowiada Archanioł Gabriel w dzisiejszej Ewangelii: „Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego" (Łk 1,37) i na wzór Maryi uczymy się czynić nasze serca mieszkaniem dla Boga, który chce ciągle w nich się rodzić.

Trzecia Niedziela Adwentu - 11.12.2011
Wprowadzenie do Mszy Świętej

Dzisiejsza niedziela w tradycji nosi nazwę „Gaudete" (Radujcie się) i jest szczególnym wezwaniem do radości. Dzisiejsze pierwsze czytanie pokazuje, że źródłem owej radości jest obecność i działanie Boga w naszym życiu. Święty Paweł uświadamia nam, że bliskość Pana jest źródłem radości nawet w czasach kryzysu. Podaje też narzędzia wychodzenia z niego: modlitwa i dziękczynienie oraz uznanie, że trudności są wpisane w Boży plan wobec każdego z nas. Wreszcie Ewangelia wskazuje na Jana Chrzciciela, który sens życia i radość czerpie z tego, że jest tylko świadkiem Chrystusa i nie zajmuje Jego miejsca.
Prośmy Pana, by udział w dzisiejszej Eucharystii umocnił nas w pełnieniu naszej misji na wzór misji Jana Chrzciciela, byśmy pełni wiary, nadziei i pokoju, w chrześcijańskiej radości przeżywali naszą ziemską pielgrzymkę.

Druga Niedziela Adwentu - 04.12.2011
Wprowadzenie do Mszy Świętej
Adwent - to przyjście, oczekiwanie, przygotowanie. Bóg przychodzi do nas. My, oczekując, przygotowujemy się, żeby Go powitać. W pierwszym czytaniu prorok Izajasz głosi ludowi izraelskiemu zbawienie i zapowiada przyjście Zbawiciela: „Podnieś mocno swój głos, zwiastunko dobrej nowiny (...). Powiedz miastom judzkim: Oto wasz Bóg!" (Iz 40,9). Zbawienie jest tuż. Zbawiciel stoi przed drzwiami.

Pierwsza Niedziela Adwentu - 27.11.2011
Wprowadzenie do Mszy Świętej
Zaproszeni przez Chrystusa na Ucztę eucharystyczną, gromadzi¬my się w naszej świątyni. Tu spotykamy braci i siostry, a przede wszystkim spotykamy się z Boskim Przyjacielem, który nas oczekuje. Oczekuje, bo nas kocha, bo pragnie naszej przyjaźni. Niech to nas zachęci do czuwania i gotowości na każde z Nim spotkanie, zarówno to adwentowe, jak i zwłaszcza to ostateczne.
Jak będzie wyglądało dzisiejsze, niedzielne, spotkanie z Przyjacielem? O czym będziemy z Nim mówić? Jak blisko Niego będziemy stać? Czy będziemy mieli śmiałość popatrzeć Przyjacielowi w oczy? Jeśli są przeszkody utrudniające pełne zjednoczenie w Komunii eucharystycznej z Jezusem Chrystusem, wyznajmy winę, prośmy o przebaczenie czy też podejdźmy do konfesjonału.

Uroczystość Chrystusa Króla, 20.11.2011 r.

Wprowadzenie do liturgii

Dzisiaj, w uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata, z uwagą wpatrujemy się w naszego Pana, który rozpościerając ręce na krzyżu, przygarnął do swego serca każdego człowieka.
W prawdzie o królestwie Bożym odczytujemy prawdę o nas samych - o godności każdego z nas, o powinności życia na miarę miłości, jaką obdarzył nas Chrystus. Rozważając zbawcze wydarzenia, wsłuchując się w pouczające słowo Chrystusa Króla i wpatrując się w Jego dzieła, chcemy coraz bardziej angażować się w budowanie komunii z Bogiem i z człowiekiem, której pełni doświadczymy w królestwie Bożym.
Świadomi, że każdy grzech burzy nasze relacje z Bogiem i zamyka nas na drugiego człowieka, przeprośmy za nasze winy i zaniedbania.

XXXII NIEDZIELA ZWYKŁA, 13.11.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii
Ostatnie dni roku liturgicznego, w tym dzisiejsza niedziela, przypominają nam, że perspektywa życia człowieka wykracza poza ten świat i rozciąga się daleko poza granicę śmierci - ku wieczności. Wśród wielu spraw, którymi zajmujemy się na co dzień, sprawy związane z naszą wiecznością powinny znaleźć się na miejscu pierwszym. Módlmy się dziś o zwrócenie się każdego człowieka ku sprawom duchowym.

Andrzej Dzięga Arcybiskup Metropolita Szczecińsko-Kamłeński
DEKRET
o udzieleniu dyspensy od obowiązku zachowania charakteru pokutnego oraz od przepisów o wstrzemięźliwości w dniu 11 listopada 2011 r.
Biorąc pod uwagę dobro duchowe wiernych oraz tradycję uroczystego publicznego obchodzenia Święta Odzyskania Niepodległości, na podstawie kań. 87 §1, w związku z kań. 1250 i 1251 Kodeksu Prawa Kanonicznego, udzielam dyspensy od obowiązku zachowania charakteru pokutnego piątku 11 listopada 2011 roku, w tym od obowiązku powstrzymania się w tym dniu od spożywania pokarmów mięsnych. Jednocześnie w zamian polecam odmówienie w intencjach spraw społeczno-gospodarczych naszej Ojczyzny modlitw: Ojcze Nasz, Zdrowaś Mario i Chwała Ojcu.
Z powyższej dyspensy, zgodnie z kań. 91 KPK, mogą skorzystać wszyscy wierni Archidiecezji Szczecińsko - Kamieńskiej oraz inni przebywający w dniu 11 listopada 2011 roku na jej terytorium.
Andrzej Dzięga
Arcybiskup Metropolita Szczecińsko-Kamłeński

XXXII NIEDZIELA ZWYKŁA, 06.11.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii
Gromadzimy się w naszej wspólnocie parafialnej na niedzielnej Eucharystii. Stajemy obok siebie, aby wspólnie wielbić naszego Boga, od którego pochodzi wszelkie dobro i wszelka łaska. Dzisiaj, w pierwszą niedzielę listopada, chcemy szczególnie dziękować Chrystusowi za to, że możemy Go spotykać w Kościele. Kościół bowiem to nie tylko miejsce, w którym gromadzimy się na modlitwie, ale przede wszystkim wspólnota uczniów, połączona wewnętrznie łaską chrztu z Chrystusem. Podczas każdej Eucharystii sprawowanej we wspólnocie Kościoła przychodzi do nas Chrystus. Otwórzmy zatem nasze serca na spotkanie z Nim i prośmy miłosiernego Boga o wybaczenie naszych grzechów i win.

Czy to źle, że moje dziecko weźmie udział w Halloween?

Co kryje się za tą pozornie niewinną zabawą, której podstawowymi symbolami są śmierć, krew i duchy? Skąd to okropne świętowanie właśnie w dniach, kiedy my z największą czcią myślimy i wspominamy dusze zmarłych? Halloween dobrze zadomowił się w polskiej kulturze. Jest obchodzony w domach kultury, szkołach (stąd powyższy tytuł) i często łączy się z propagowaniem okultyzmu, ezoteryki (wróżbiarstwo, spirytyzm). I to jest pierwszy powód, dla którego chrześcijanin powinien mieć się na baczności. A teraz garść informacji dla tych, którzy widzą w tym tylko niewinną, przebieraną zabawę.
Zwyczaj ten wywodzi się z magiczno-satanistycznych kultów celtyckich kapłanów (druidów), praktykujących spirytyzm (kontakt z duchami zmarłych osób), a nawet składanie ofiar z ludzi ku czci bóstwa śmierci. Dziś także noc 31.10/01.11 czczona jest i „świętowana" przez satanistów ja¬ko czas szczególnie aktywnej działalności szatana i duchów potępionych. „No dobrze - powiecie - ale ja nie mam nic wspólnego z satanizmem, traktuję to wyłącznie jako zabawę i okazję do powygłupiania się" Jednak są skutki tej zabawy niezależne od Twojego nastawienia: Przebieranie się za duchy, upiory i wampiry ma na celu oswojenie z rzeczywistością demoniczną („nie taki diabeł straszny..”), której człowiek w sposób naturalny powinien się bać i czuć do niej wstręt: „Bójcie się tego, który po zabiciu ma moc wtrącić do piekła!" (Łk 12,4) W rezultacie zanika wiara w szatana jako inspiratora zła i wroga zbawienia człowieka; jego obraz sprowadzony jest do infantylnego, oswojonego diabełka.
Więcej informacji http://www.parafiamierzyn.ovh.org/

Wprowadzenie do liturgii
Zjednoczeni w wierze, nadziei i miłości otaczamy ołtarz naszej świątyni. Do modlitw, które płyną z głębi naszych serc, chcemy dołączyć wdzięczność Bogu za to, że mamy świątynie w każdej wiosce naszej parafii, które są miejscem szczególnego przebywania Boga pośród nas. Wdzięcznością chcemy objąć także wszystkich fundatorów, ofiarodawców i osoby troszczące się o dom Boga, w którym możemy się gromadzić na wspólną i osobistą modlitwę. Pragniemy także prosić o potrzebne nam łaski, abyśmy zawsze godnie i owocnie mogli przeżywać każde spotkanie z Bogiem w świątyni, oraz postawę wielkoduszności w trosce o utrzymanie naszych kościołów.

XXX NIEDZIELA ZWYKŁA, 23.10.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii
„Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii"- wołał św. Paweł, Apostoł Narodów. Biada mi, jeśli nie głoszę Ewangelii - powinien zawołać każdy z nas.
Poprzez chrzest zostaliśmy włączeni do Kościoła, który jest misyjny. Jeśli zatem swoim życiem nie będziemy głosić Ewangelii, stracimy swoją tożsamość. Warto tę prawdę przypominać sobie często, a szczególnie dziś, gdy obchodzimy Światowy Dzień Misyjny. Biada mi, jeśli przestanę głosić Ewangelię, bo Kościół, do którego należę, ze swojej natury jest misyjny. Swą łączność z Kościołem zachowam tylko wtedy, gdy będę swoim życiem głosił Chrystusa.

XXIX NIEDZIELA ZWYKŁA, 16.10.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii


Po raz kolejny mamy szczęście sprawować niedzielną Eucharystię. W ten sposób odpowiadamy na wezwanie Pana Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: „Oddajcie Bogu to, co należy do Boga". Dobremu Bogu chcemy dziś podziękować za zbawienie w Chrystusie i za Papieża-Polaka. Okazją po temu jest przypadająca dziś 33. rocznica jego wyboru na Stolicę Piotrową.

XXVIII NIEDZIELA ZWYKŁA, 09.10.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii

W roku 2011 Dzień Papieski jako podziękowanie za dar beatyfikacji Papieża Polaka został przekształcony w Tydzień Papieski. Będziemy go przeżywać od 9 do 16 października pod hasłem „Jan Paweł II – Człowiek Modlitwy”.
Dzień Papieski obejmuje zawsze wymiar duchowy, intelektualny, naukowy i charytatywny. W ramach kwesty przykościelnej i publicznej zbierane są wtedy środki na stypendia edukacyjne. –

– Tegoroczne obchody przybiorą szczególny charakter, gdyż po raz pierwszy Polacy w kraju i za granicą będą modlić się za wstawiennictwem Błogosławionego Jana Pawła II .

XXVII NIEDZIELA ZWYKŁA, 02.10.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii
Gromadzimy się przy ołtarzu Chrystusa w niedzielę rozpoczynającą 67. Tydzień Miłosierdzia. Chcemy dziś odnowić nasze pragnienie komunii z Bogiem, do której w Chrystusie zostaliśmy uzdolnieni i zaproszeni. Uwielbiamy Trójcę Świętą, która jest źródłem prawdziwej miłości, za dar życia ziemskiego oraz nadzieję szczęśliwej wieczności.
Bóg w Trójcy Osób ogarnia nas nieskończoną miłością. Zobowiązuje nas ona do odpowiedzi, którą jest zachowanie ewangelicznego przykazania miłości Boga i bliźniego.
Naszą modlitwą ogarniamy cały Kościół, a zwłaszcza tych, którzy angażują się bez reszty w pełnienie dzieł miłości bliźniego, służąc wytrwale Bogu w ubogich, chorych, cierpiących duchowo lub fizycznie oraz potrzebujących
wsparcia.

Gromadzimy się na niedzielnej Eucharystii, aby przebywając w obecności Boga, zaczerpnąć sił potrzebnych do dobrego życia chrześcijańskiego. Jako lud Boży chcemy iść za naszym Zbawicielem i kierować się Jego nauką; co więcej, chcemy, aby nasze życie było zgodne z tym, w co wierzymy. Dlatego będziemy prosić Boga o potrzebne łaski i siły do tego, by każdego dnia potwierdzać naszą, wiarę czynami.
Dożynki to ważne święto dla każdego, kto wie, co to znaczy ciężka praca na polu, w ogrodzie czy w sadzie. Im więcej włożymy trudu, tym bardziej pragniemy podziękować Bogu za wszelkie dary, jakie zebraliśmy z ziemi, którą On dał nam w posiadanie.
Podziękujmy naszemu Stwórcy za plony, które wydała nasza ziemia i uczmy się dzielić tym, co zebraliśmy z potrzebującymi.

XXV NIEDZIELA ZWYKŁA, 18.09.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii
Zostaliśmy zaproszeni do winnicy Bożej — Kościoła. Przez swoją pracę, życie rodzinne, życie społeczne mamy wypełniać powołanie chrześcijańskie. Każdy czas i i każda praca ma nas zbliżać do 'Chrystusa, by otrzymać zapłatę od Boga. Dzisiaj wzywa nas Bóg, byśmy przemyśleli swoją obecność w Kościele, swoje życie religijne, zawodowe i społeczne. Najświętsza ofiara, na której zgromadziliśmy się, to także zadanie, by przez nią uświęcać siebie i świat.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Przesyłam wszystkim Parafianom serdeczne pozdrowienia z wakacji, które spędzam w pięknym zakątku, który nazywa się "riwierą turecką" rozciąga się od Antalyii, gdzie wylądował nasz samolot aż do odległej o 120 km Alanii, gdzie znajduje się nasz hotel. Na tym właśnie odcinku wybrzeża znajduje się większość popularnych kompleksów wczasowych, w których turysta z północy może do woli zażywać słońca i morskich kąpieli. Tutaj, chociaż wrzesień, w południe od godz 12.00 do 16.00 jest zbyt gorąco, aby przebywać na plaży. Na szczęście w hotelu jest klimatyzacja.
Powoli urlop się kończy i trzeba wracać do codziennych realiów łącznie z remontami, które w tej chwili się odbywają. To tylko dzięki moim dzielnym Współpracownikom mogę spokojnie wyjechać i wszystko jest pod kontrolą.
Szczęść Boże!
ks. Mirosław Gębicki

XXIII NIEDZIELA ZWYKŁA, 04.09.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii

Ewangelia dzisiejsza wprowadza nas w głębsze zrozumienie natury i struktury Kościoła. „Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich" (Mt 18,18-20). Słowa Chrystusa winny przyświecać każdemu naszemu spotkaniu z Nim.
Dlatego gromadząc się na tej Eucharystii w Jego imię, będziemy szczególnie prosić p aby był On obecny w naszych spotkaniach, w naszych rozmowach, w całym naszym życiu.

XXII NIEDZIELA ZWYKŁA, 28.08.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii
Centralnym wydarzeniem każdej niedzieli jest Eucharystia, która jednoczy nas z Chrystusem. Stajemy zatem przy ołtarzu, aby doświadczyć bliskości Pana, który daje nam swoje Ciało, swoją obecność, która jest życiem. Zechciejmy z otwartym sercem zjednoczyć się z przychodzącym od nas Panem, który zaprasza swoich uczniów do niesienia krzyża: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje…”

XXI NIEDZIELA ZWYKŁA, 21.08.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii

„A wy, za kogo Mnie uważacie?" (Mt 16,15) - Te słowa Jezusa skierowane do Apostołów usłyszymy w dzisiejszej ewangelii. Są to słowa, które kieruje On także do nas, zgromadzonych w tej świątyni. Pyta o to, kim jest dla mnie. O tym zaś świadczy wymownie stan mojej duszy - to, czy dziś mogę przyjąć Go w Komunii Świętej. O tym, kim On jest dla mnie, mówi też moje zaangażowanie w sprawowaną liturgię. Prośmy Boga, by pobożny udział w tej Mszy Świętej umocnił naszą wiarę i pobudził do przeżywania codziennych obowiązków jako drogi naszego uświęcenia.

XIX NIEDZIELA ZWYKŁA, 07.08.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii


Sierpień głęboko zapisał się w naszej narodowej pamięci. Dla wielu z nas był to czas przemiany duchowej i moralnej. By nic z tego nie stracić, Kościół apeluje do naszych sumień, aby w tym miesiącu powstrzymać się od alkoholu. Podejmujmy więc ten apel i prośmy Boga podczas dzisiejszej Mszy Świętej o potrzebne łaski, by wytrwać w tych postanowieniach.

KOMUNIA Z BOGIEM ŹRÓDŁEM TRZEŹWOŚCI

Apel Zespołu Konferencji Episkopatu Polski
ds. Apostolstwa Trzeźwości na sierpień 2011 r.


Wstęp

Rok 2011 w naszej Ojczyźnie jest okazją do przypomnienia dziedzictwa trzech wielkich synów polskiego Kościoła. Trwamy w dziękczynieniu za błogosławione życie Jana Pawła II, którego papież Benedykt XVI wyniósł do chwały ołtarzy. 3 sierpnia obchodzimy także 110. rocznicę urodzin sługi Bożego kardynała Stefana Wyszyńskiego. Zbliżamy się również do uroczystości zamykających rok św. Maksymiliana Marii Kolbego. Ci wielcy pasterze ukazują nam drogi chrześcijańskiej świętości. Są też wzorami troski o trzeźwość człowieka
i całego narodu. Ich świadectwo mobilizuje nas do godnego przeżycia sierpnia – tradycyjnego miesiąca abstynencji.
Kościół prosi wszystkich Polaków o świadectwo abstynencji z motywów religijno - moralnych, wychowawczych i patriotycznych. Abstynencję możemy ofiarować Bogu jako wynagrodzenie za grzech pijaństwa. Jest ona także znakiem troski o zbawienie tych, którzy nadużywają alkoholu lub są zagrożeni uzależnieniem. Możemy ją ofiarować drugiemu człowiekowi w trosce o jego godność. To niezawodny lek na uzależnienie oraz bezcenne wsparcie trzeźwiejących. To wartościowy przykład wychowawczy dla najmłodszych oraz umocnienie tych, którzy zachowują umiar. Abstynencję możemy także ofiarować naszej Ojczyźnie. Pamiętając o bohaterach polskiej niepodległości
i wolności, mamy okazję podjąć osobistą walkę z tym, co niszczy i osłabia naród.
Podjęcie abstynencji to również szkoła samokontroli. Wiele osób deklaruje, że alkohol nie stanowi problemu w ich życiu. Gdy jednak przychodzi do podjęcia abstynencji, rzekomo wolni ludzie nie potrafią przeżyć kilku tygodni bez alkoholu. Niech więc miesiąc abstynencji będzie próbą naszej wolności. Pokażmy, że potrafimy żyć szczęśliwie bez alkoholu.

Obraz aktualnych problemów i wyzwań

Alkohol to cichy, codzienny wróg życia duchowego i religijnego, rodzinnego i społecznego. Na świecie jest trzecią, zaś w Europie drugą najczęstszą przyczyną utraty zdrowia i przedwczesnej śmierci. Dlatego Światowa Organizacja Zdrowia uznaje go za substancję szkodliwą, której nawet najmniejsza ilość niesie ryzyko dla zdrowia. W Polsce z powodu alkoholu rocznie umiera ponad 12 tysięcy osób. Co trzecia osoba leczona w szpitalu psychiatrycznym przebywa w nim z powodu następstw uzależnienia i nadużywania alkoholu.
Niestety międzynarodowe rankingi plasują Polskę pośród państw, w których problemy alkoholowe są jednymi z najpoważniejszych. Chociaż nie pijemy najwięcej w Europie, to jednak pijemy w sposób bardzo niszczący, szkodliwy
i ryzykowny. Według dokumentów rządowych statystyczny Polak spożywa ponad
9 litrów czystego alkoholu rocznie. Gdy z grupy badawczej wyłączy się najmłodszych, ta ilość wzrasta do 13 litrów. Dane nie uwzględniają jednak alkoholu pochodzącego z nielegalnego obrotu. Mimo alarmujących wskaźników, ciągle wzrasta dostępność fizyczna alkoholu. Obecnie w Polsce działa ponad 200 tysięcy punktów sprzedaży. Jeden przypada zatem na mniej niż 190 osób. Alkohol staje się produktem powszechnie dostępnym niemal przez całą dobę.
Czy można się zatem dziwić, że milion Polaków jest uzależnionych od alkoholu? Że niemal 4 miliony to grupa pijących szkodliwie i ryzykownie? Nie sprawdziła się teza propagowana przez środowiska czerpiące zyski z alkoholu, że wzrost spożycia napojów niskoprocentowych przyczyni się do spadku spożycia tych najmocniejszych. W latach 1998-2009 obserwowaliśmy jednoczesny wzrost spożycia piwa i wódki.
Niektóre statystyki napełniają szczególnym bólem i rozgoryczeniem. Co trzecia kobieta w ciąży pije alkohol. A zatem co trzecia przyszła matka spożywa substancję, która ma działanie wczesnoporonne oraz niesie zagrożenie dla rozwoju dziecka. Dlaczego nie skutkuje wiele cennych akcji informacyjnych o Płodowym Zespole Alkoholowym i jego wpływie na całe późniejsze życie dziecka? Dlaczego rodzice, którzy w pierwszym rzędzie powinni chronić dziecko, sami wnoszą w jego życie tak poważne zagrożenie?
Nie zapominajmy, że alkohol jest nie tylko krytycznym zagrożeniem dla bezbronnych nienarodzonych dzieci, ale ma również niszczące działanie dla zdrowia oraz rozwoju emocjonalnego i intelektualnego nastolatków. Tymczasem 57% nastolatków regularnie sięga po alkohol. Wzrasta jego spożycie przez dziewczęta, które piją już niemal tyle samo, ile chłopcy. Przez nagminne łamanie prawa młodzi kupują alkohol bez najmniejszych problemów.
Negatywne efekty spożywania alkoholu przynoszą również olbrzymie straty ekonomiczne. W roku 2009 w Polsce oszacowano je na blisko 17,5 mld zł. Na te szacunki składają się między innymi straty zdrowotne i materialne, koszty odszkodowań, hospitalizacji i rehabilitacji, niższa wydajność pracy. W tym samym czasie z podatku akcyzowego pozyskano zaledwie 10 mld zł. Ostatecznie wszyscy ponosimy koszty i wszyscy tracimy. Kto twierdzi inaczej, okazuje niewiedzę lub z premedytacją kłamie.
Za przedstawionymi statystykami kryje się dramat Polaków, którzy każdego dnia upadają pod brzemieniem uzależnienia; dramat milionów rodzin, które żyją w zniewoleniu, upokorzeniu, strachu i bólu; dramat zmarnowanych talentów, straconych życiowych szans i zaprzepaszczonych nadziei. Tymczasem dookoła nas szerzy się lekceważenie tego zjawiska. Alkohol traktuje się jak niegroźny produkt spożywczy, który nie powoduje żadnych negatywnych konsekwencji.

Komunia z Bogiem – centrum życia trzeźwych rodzin

Przedstawione problemy domagają się zdecydowanej reakcji. Przede wszystkim prosimy rodziny, aby kształtowały prawidłowe postawy wobec alkoholu. Silna i autentyczna więź z rodzicami oraz regularne i pogłębione praktyki religijne zapobiegają ryzykownym zachowaniom młodych ludzi. Dlatego pielęgnujmy
w rodzinach przywiązanie do wspólnej niedzielnej Eucharystii oraz częstej modlitwy. Młodzi potrzebują także szczerej rozmowy. Potrzebują mądrego zaangażowania rodziców w ich życie. Rodzice powinni rozbudzać w swoich dzieciach zainteresowanie nauką. Powinni dawać przykład poszanowania norm oraz otwierać na świat wartości. Muszą troszczyć się o przynależność do pozytywnych grup rówieśniczych. Rodzice nieobecni, wyobcowani, rodzice niezainteresowani losami córki lub syna to pierwszy krok do problemów dziecka z alkoholem.
Prosimy również, aby rodzice wystrzegali się działań, które wydają się niepozorne, ale w przyszłości mogą przynieść tragiczne konsekwencje. Nie ćwiczmy dzieci w piciu alkoholu od najmłodszych lat. Nie przyzwyczajajmy, że alkohol to niezbędne uzupełnienie zabawy i świętowania. Pozytywne oczekiwania dzieci i nastolatków wobec alkoholu skutkują większymi problemami z alkoholem w wieku dojrzałym. Mówienie zatem, że są jakieś nieszkodliwe formy oswajania dzieci z alkoholem, jest dowodem niewiedzy lub nieodpowiedzialności. Zapamiętajmy: jedyną formą trzeźwości do osiemnastego roku życia jest całkowita abstynencja. Aby młodzi ludzie w niej wytrwali, potrzeba wsparcia rodziców – ich miłości, bliskości i osobistego świadectwa pięknego życia bez alkoholu.


Troska o trzeźwość zadaniem rządzących

Kształtowanie właściwych postaw może się odbywać jedynie w otoczeniu przyjaznym trzeźwości. Za tworzenie takich warunków odpowiadają w pierwszym rzędzie władze centralne i samorządowe. Pierwsza zasada ich działania powinna brzmieć: nie szkodzić, nie rozpijać, nie demoralizować.
Ustawa o wychowaniu w trzeźwości nakłada na wszystkich, czyli na parlament, rząd i samorządy obowiązek zmniejszania fizycznej i ekonomicznej dostępności alkoholu. Niestety widzimy, że działania podejmowane w tym obszarze są sprzeczne z duchem prawa. Z niepokojem obserwujemy decyzje kolejnych samorządów o zwiększeniu liczby punktów sprzedaży i zmniejszeniu odległości od szkół czy świątyń. Niepokojący jest brak wiedzy wielu radnych
o skutecznych drogach profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych. Niedopuszczalne jest także uleganie naciskom tych grup, które w większej dostępności alkoholu widzą jedynie ogromne zyski.
Niepokojące lekceważenie tego istotnego problemu charakteryzuje także działania władz centralnych. Nie możemy akceptować sytuacji, w której z jednej strony wydaje się miliardy złotych na rozwój kapitału ludzkiego, a jednocześnie przez brak determinacji i dobrego prawa tak wiele ludzkiego potencjału jest bezpowrotnie marnowane. Jak mamy zrozumieć działania władz, które w jednym tygodniu chcą porządku na stadionach, a w kolejnym tygodniu proponują wprowadzenie na stadiony alkoholu, który ma bezpośredni wpływ na wzrost poziomu agresji i niebezpiecznych zachowań? Dlaczego tak wiele pozytywnych słów pada o przejmowaniu dobrych zachodnich wzorów, a jednocześnie nieustannie lekceważy się zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia, dokumenty grup eksperckich Unii Europejskiej, czy też nowe polityki realizowane w państwach sąsiednich prowadzące do obniżenia spożycia? Na osobną uwagę zasługuje skandaliczne stosowanie dyscypliny partyjnej zakazującej popierania ustaw zmniejszających dostępność alkoholu i aktywność promocyjną producentów. To nie tylko łamanie sumień, ale również działanie wbrew żywotnym interesom społeczeństwa.
Ponawiamy zatem postulaty wypowiadane przez wielu ekspertów i liczne środowiska. Trzeba zakazać, a przynajmniej znacząco ograniczyć reklamę oraz inne formy promocji alkoholu. Trzeba zakazać handlu alkoholem na stacjach paliw oraz w nocy. Ograniczenie fizycznej i ekonomicznej dostępności alkoholu to jedno
z najskuteczniejszych narzędzi profilaktycznych prowadzących do zmniejszenia spożycia. Z tego narzędzia korzysta wiele wysokorozwiniętych państw. Nie jest to polityka represji, ale polityka odpowiedzialności. To dalekowzroczna polityka ochrony najcenniejszych polskich wartości. W tej sferze nie wystarczą słowa
i deklaracje. Potrzebne jest konsekwentne działanie w imię dobra wspólnego na przekór interesom wąskich grup.

Komunia z Bogiem wezwaniem do troski o drugiego człowieka

Wobec tych niepokojących zjawisk, z tym większym uznaniem
i wdzięcznością obserwujemy działalność wielu instytucji, ruchów, fundacji i osób prywatnych, które podejmują często heroiczną walkę o trzeźwość. Dziękujemy za pozytywne formy pokazywania, jak wspaniałe i szczęśliwe może być życie bez alkoholu. Dziękujemy za karnawałowe i sylwestrowe bale oraz wesela bezalkoholowe, marsze trzeźwości, rekolekcje, obozy młodzieżowe i warsztaty. Pamiętajmy, że niemal co piąty Polak jest abstynentem. Nie jest więc tak, że wszyscy piją i wszyscy muszą pić. Dzięki nieustającej pracy Kościoła i wielu ludzi dobrej woli, Polacy piją ponad 25 % mniej, niż w innych krajach Europy. Jest to wielka wartość, którą trzeba obronić. Mówienie, że w innych krajach pije się więcej
i mimo to nie występują problemy, jest kłamstwem.
Pamiętajmy o tym, że wszyscy jesteśmy odpowiedzialni nie tylko za własną trzeźwość, ale także trzeźwość drugiego człowieka. Każdy jest wezwany do dzielenia się miłością, którą obdarzył nas Jezus Chrystus. Troska o rozwiązanie problemów związanych z alkoholem musi być obecna w codziennej posłudze kapłanów, w trudzie wychowawczym nauczycieli, w pracy edukacyjnej na każdym poziomie, także akademickim. W to dzieło muszą się włączyć lekarze i osoby odpowiedzialne za zdrowie innych. Trzeba podejmować tę troskę w naszych miejscach pracy. Stosowanie towarzyskiego przymusu picia, ale również bierność wobec postępującego uzależnienia drugiego człowieka to grzech przeciw przykazaniu miłości bliźniego. Ten apel, chociaż rozbrzmiewa dzisiaj w świątyniach, kierowany jest do wszystkich Polaków. Troska o trzeźwość narodu jest sprawą nie tylko wierzących, ale wszystkich. To sprawa każdego z nas.

Wołanie bł. Jana Pawła II o trzeźwość

Do takiej postawy wielokrotnie zachęcał nas bł. Jan Paweł II, zwłaszcza podczas pielgrzymki w 1987 r. To wówczas padły słowa surowego napomnienia: „Wszyscy znamy ten nałóg, który tak wiele nam zaszkodził w przeszłości, a który dzisiaj zdaje się znowu potęgować. Mówię więc do każdego i do każdej: nie niszcz siebie! Nie wolno ci niszczyć siebie, bo nie żyjesz tylko dla siebie. Kiedy więc degradujesz siebie przez nałóg, to równocześnie niszczysz drugich. Szkodzisz twojej rodzinie, twoim dzieciom. Osłabiasz społeczeństwo, które liczy na twoją trzeźwość, zwłaszcza przy pracy.” Papież nie bał się mówić rzeczy trudnych,
o których dzisiaj zbyt łatwo zapominamy. On darzył swój naród prawdziwie wielką miłością. Miłością, która nie lęka się stawiać wymagań. Niech jego nauki mobilizują nas do osobistej refleksji i odważnej decyzji o abstynencji, która jest darem miłości dla Boga, drugiego człowieka i Ojczyzny. W modlitwach zanoszonych przed oblicze naszej Jasnogórskiej Matki prośmy o siłę i wytrwałość, abyśmy nie ulegli pokusie zniechęcenia, abyśmy nie dali się zakrzyczeć głosom lekceważenia i beztroskiej kpiny. Pogłębiając naszą wiarę w Bożą moc, doskonaląc się w ufności i miłości, dzielmy się świadectwem abstynencji, świadectwem naszej odwagi i znakiem nadziei na przyszłość.

Łomża, dnia 9 lipca 2011 r.


/-/ Bp Tadeusz Bronakowski
Przewodniczący Zespołu Konferencji Episkopatu Polski
ds. Apostolstwa Trzeźwości



Zarządzenie:
Apel Zespołu Konferencji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Trzeźwości należy wykorzystać we wszystkich kościołach Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej w niedzielę, 31 lipca br.

Szczecin, 28 lipca 2011 r.

/-/ Bp Marian Błażej Kruszyłowicz
WIKARIUSZ GENERALNY

XVII NIEDZIELA ZWYKŁA, 31.07.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii

Gromadzimy się na tej Eucharystii, by wielbić i dziękować Bogu za wszystko, co od Niego otrzymujemy. On dostrzega bowiem nasze potrzeby i pragnie je zaspokoić. Przenika naszą codzienność i umacnia nas w słabościach. On również i dzisiaj staje pośród nas jako Bóg zatroskany o ludzkie losy i chce nas pokrzepić swoim słowem i karmić swym Ciałem, abyśmy potrafili dzielić się dobrami duchowymi i materialnymi z bliźnimi.

XVII NIEDZIELA ZWYKŁA, 24.07.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii

Gromadzimy się dziś w świątyni przy ołtarzu; jest środek lata, dla jednych to czas odpoczynku, dla innych - szczególnie rolników -okres wytężonej pracy. Czujemy jednak potrzebę, aby przyjść na Eucharystię, bo jest Ona dla nas największym skarbem.
Prośmy Boga o niegasnącą mądrość, byśmy zawsze potrafili właściwie oszacować drogę, na której się znajdujemy, i wybrać zawsze tę wytyczoną przez jedynego Pana, Jezusa Chrystusa, naszego Zbawcę. Odkrywać skarb królestwa Bożego

XVI NIEDZIELA ZWYKŁA, 17.07.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii
Wszyscy doświadczamy impulsów do takich działań, które są wyraźnie sprzeczne z miłością. Pojawiają się często, a intensywność, z jaką się nam narzucają wywołuje wrażenie, że należy się im poddawać jako czemuś „naturalnemu". Taka postawa nie znajduje uznania w oczach Jezusa, który w dzisiejszej ewangelii pokazuje nam perfidię działania złego ducha, siejącego taki chwast, który jest bardzo podobny do zboża. I jak mimo podobieństwa do zboża chwast pozostanie chwastem, tak zło, choć przemieszane z dobrem, zawsze pozostanie złem. Istnieje więc obiektywna granica między dobrem a złem, podobnie jak istnieje różnica między chwastem a pszenicą.

XIV NIEDZIELA ZWYKŁA, 03.07.2011 r.
Wprowadzenie do liturgii

Eucharystia jest źródłem naszego uświęcenia. Słowo Boże usłyszane i przyjęte zmienia nasze postępowanie, a Komunia Św., którą przyjmujemy, przemienia nasze serce i jednoczy z Bogiem. Jezus Chrystus eucharystyczny jest dla nas wzorem świętości, wzorem cichego i pokornego serca.
Świadomi naszych grzechów, że wciąż nie dorastamy do ideału świętości ukazanego w Chrystusie, przeprośmy teraz z pokorą naszego najlepszego Boga.